Մայրենի

  • Կարդա՛ Ջաննի Ռոդարիի «Փոխեցին գլուխները» պատմվածքը։
  • Կատարի՛ր տեքստի վերջում տրված առաջադրանքները։
  • Կարդա՛ հեքիաթը և փորձի՛ր նկարագրել ուսուցիչ Քերականին։

Ես մտածում եմ, որ ուսուցիչ Քերականը բոյով, դեղին մազերով և կապույտ աչքերով է։

  • Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր հինգ բայ (գործողություն ցույց տվող բառ)։

Հարգել, տանել, պատկերացնել, գալ, գրել։

  • Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր երեք համառոտ նախադասություն և ընդարձակի՛ր։

Ջղայն առյուծը իր աջ  թաթով պոկեց խեղճ Մարկոյի գլուխը, իսկ ձախ թաթով սարսափած Միրկոյի գլուխը և շատ ուժեղ խփեց  իրար:

Բայց կատաղած Առյուծն ամեն ինչ խառնեց  իրար՝  վախեցած Մարկոյի  գլուխը դրեց մոլորված Միրկոյի գլխի տեղը, իսկ Միրկոյի գլուխը՝ Մարկոյի գլխի տեղը: 

Դեռ չէին գրել վերջացրել, մեծ պատուհանի  մոտ  հայտնվեց սարսափելի և ուժեղ Առյուծը և  թռավ տղաների գեղեցիկ սենյակ:

  • Առանձնացրո՛ւ ամենից զվարճալի հատվածը և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։

Առյուծը իր աջ  թաթով պոկեց  Մարկոյի գլուխը, իսկ ձախ թաթով Միրկոյի գլուխը և խփեց  իրար:

Ինձ դուր է եկել այս հատվածը, որովհետև և ծիծաղելի էր, և սարսափելի էր։

  • Շարունակի’ր միտքը մի քանի նախադասությամբ։ Շշմած կարագը երազում էր մտնել սառնարան, որովհետև արդեն նա հալվել էր, նա կարոտել էր սառանարանը և սառչելը։ Կարագը վախենում էր որ պետք է մարդկանց մարմնի մարսողական նեղ փողոցներով հալվելով սղալ։
  • Ի՞նչ կլիներ, եթե։

Եթե բառաչող առյուծը հայտնվեր ձեր դասարանում, անտառում. բոլորը կգոռային և վախից կփախնեին։

Եթե մուկը մլավեր․ մուկն ու կատուն ընկերներ կդառնային․

Եթե մարդիկ իրար ողջունելիս ապտակեին միմյանց, ամեն անգամ ապտակելիս այտին ձեռքի հետք կմնար։

Եթե արևի փոխարեն առավոտյան լուսինը դուրս գար, իսկ լուսնի փոխարեն՝ արևը, ապա բոլոր մարդիկ կասեն ոչ թե արևածագ, այլ՝ լուսնածագ։

  • Ով ի՞նչ է անում․ գրի՛ր։

Առյուծը- կռվում է։

Ոչխարը- հեկհեկում է։

Խոզը- երգում է։

Հավը-պարում է։

Այծը- սափրվում է։

Կատուն- նախանձում է։

Նշված գոյականների դիմաց ծիծաղելի ածականներ գրի՛ր.

Անպետք շերեփ

Փչացած հեռախոս

Անօգնական զանգ

Կարմիր պղպեղ

Որսորդ արջ

Նարնջագույն նարինջ

Օրինակ՝ շատախոս շերեփ․․․․․

  • Ընտրի՛ր քեզ դուր եկած բառազույգը և հետաքրքիր պատմություն հորինի’ր:

Անօգնական զանգը

Մի զանգ է լինում որին բոլորը սխմում էին հյուր գալուց։ Մի օր այս զանգը հոգնում է ձայն հանելուց։ Մի մարդ այնքան է սխմում զանգին, որ զանգը շնչակտուր է լինում։ Դրա պատճառով նա ձևացնում է, իբր փչացել է, որպեսզի նրան ոչ մեկ չսխմի։ Իր ընկերները նրան սկսեցին կոչել անօգնական զանգը։

  • Հորինածդ պատմությունը ձայնագրի’ր և հրապարակի’ր: